Καίγομαι (Kaíghomai)

Καίγομαι Όταν γεννιέται ο άνθρωπος ένας καημός γεννιέται όταν φουντώνει ο πόλεμος το αίμα δε μετριέται Καίγομαι καίγομαι ρίξε κι άλλο λάδι στη φωτιά πνίγομαι πνίγομαι πέτα με σε θάλασσα βαθιά Ορκίστηκα στα μάτια σου που τα ‘χα σαν βαγγέλιο τη μαχαιριά που μου ‘δωκες να σου την κάμω γέλιο Μα συ βαθιά στην κόλαση την αλυσίδα σπάσε κι αν με τραβήξεις δίπλα σου ευλογημένος να ‘σαι

Kaíghomai Ótan yenniétai o ánthropos énas kaimós yenniétai ótan foundóni o pólemos to aíma dhe metriétai Kaíghomai kaíghomai ríkse ki állo ládhi sti fotiá pníghomai pníghomai péta me se thálassa vathiá Orkístika sta mátia sou pou ta ‘kha san vangélio ti makhairiá pou mou ‘dhokes na sou tin kámo yélio Ma si vathiá stin kólasi tin alisídha spáse ki an me travíksis dhípla sou evloyiménos na ‘sai

I'm burning

When the man is born

a pain is born

when the war flares up

blood is uncountable

I’m burning, I’m burning

throw more oil on the fire

I’m drowning, I’m drowning

throw me into a deep sea

I swore on your eyes

that I considered them a gospel

to turn the stab that you gave me

into laughter

But you, deep in hell,

break the chain

and if you drag me by your side

may you be blessed