Ο μαστούρας
- Σα μαστουριάσω και γινώ λειώμ' από τη μαστούρα
- ξεχνώ όλα μου τα βάσανα κι όλη μου τη σκοτούρα
- Με πίκρες και με βάσανα με προίκισεν η φύση
- κι όλα περνούν και χάνονται μόνο με το χασίσι
- Κι έτσι ησυχάζω και περνώ κι ευφραίνω το κορμί μου
- απ' τη μαστούρα την πολλή που 'χω στη κεφαλή μου
- Κι εγώ μάγκας γεννήθηκα και μάγκας θα πεθάνω
- και ας φυτρώσουν χασισιές στον τάφο μου από πάνω
|
O mastoúras
- Sa mastouriáso kai yinó lióm' apó ti mastoúra
- ksekhnó óla mou ta vásana ki óli mou ti skotoúra
- Me píkres kai me vásana me príkisen i físi
- ki óla pernoún kai khánondai móno me to khasísi
- Ki étsi isikházo kai pernó ki effraíno to kormí mou
- ap' ti mastoúra tin pollí pou 'kho sti kefalí mou
- Ki eghó mángas yenníthika kai mángas tha petháno
- kai as fitrósoun khasisiés ston táfo mou apó páno
|